Narada

Rozdział 14 Narada

Woltomir

Przy okrągłym stole siedzieli w kolejności z prawej strony od Xan: Szary Wilk szef klanu Najpotężniejszych Wojowników, Kamisu dowódca Wojowników z Anwaru, Virin Kruk szef Piwoszy, Pele dowódca Ambigous, Ellhor dowódca Shimigami. Przy Xan stał Woltomir.

– Co on tu robi? Przecież miała się zebrać śmietanka klanów, a tu taki śmieć, w dodatku wróg mojego gatunku. – zawarczał Szary Wilk – wilkołak.

– Woltomir będzie miał specjalną misję, dlatego musi się przysłuchiwać obradom. A poza tym…

– Po za tym, powinieneś trochę przystopować z tymi „wrogami gatunku” wilczku – powiedział Kamisu – wszakże mamy obradować przeciwko naszemu wspólnemu wrogowi.

– Skoro się tu zebraliśmy – rzekł Virin Kruk – powinniśmy wybrać dowódcę, który poprowadzi bitwę. Proponuję Xan, gdyż uratowała mój klan przed Baalem.

– Xan uratowała także naszych ludzi. Jestem za. – rzekł Pele.

– Mnie nie obchodzi kto będzie dowódcą, jeżeli będzie możliwość do zabijania. – powiedział z oczami pełnymi szaleństwa Ellhor. Szary Wilk popatrzył ukosem na Ellhora. – No, ale… Najlepiej gdyby to był Szary Wilk. – powiedział zmieszany.

– Co wy bredzicie – zakrzyknął Szary Wilk. – To przecież jasne, że dowódca najsilniejszego klanu zostanie dowódcą bitwy.

– Widocznie mam ostateczny głos. – Powiedział Kamisu. – Wilczek czy Xan… Jednak chyba utrę nosa Szaremu i zagłosuję na naszą nową dowódczynię – Xan.

– Skoro już jesteśmy w domu, trzeba podzielić się obowiązkami. – rzekła Xan.

– A co z tym tajnym planem? – spytał się Kamisu.

– Gdyby nie był tajny, to może bym wam powiedziała. Wróćmy do podziału ról. Każdy z was ma na celu zebranie oddziału, którym będzie dowodził w bitwie. To od was zależy wygrana. Szary Wilku, będziesz dowodzić wilkołakami. Kamisu nie musi się martwić o oddział – dostanie wojowników króla Runam – on już szykuje armię. Virin Kruk ma zebrać demony. Pele anioły, a Ellhor niziołki. Ellhorowi pomoże zgromadzić armię Euterype, gdyż jest niziołkiem i ma koneksje w swoich stronach. Ja zajmę się wampirami i upadłymi aniołami. Woltomir będzie miał też swój mały oddział. Prawa flanka Szary Wilk i Virin Kruk. Lewa flanka ludzie i wampiry. Nad nami będą anioły i upadłe anioły, a niziołki za przodem armii. Zadanie Woltomira jest tajne, więc możemy się rozejść. Mamy mało czasu. Bitwa rozegra się późnym wieczorem jutrzejszego dnia na granicy Runam i Wargh. Do zobaczenia na polu bitwy.

Gdy się wszyscy rozeszli, Xan opowiedziała Woltomirowi co ma robić.

Cofnij

do nieba

do nieba

dobre duszyczki idą do nieba
umierają w pokorze
dają gołębiom
kawałek chleba
o ustalonej porze
kłębią się i gnębią

chcąc wydostać się z niewoli
bo niewola bardzo boli

Cofnij

Znikający punkt

Okładka Jakuba Kazimirskiego

Książka doczekała się poprawionego wydania. Nie powinna zawierać błędów. Pracowałem nad nią z kolegą przez bity tydzień. Zapraszam do ściągania ze strony ebookpoint.pl. 

Znikający punkt

Książka zawiera cztery nowelki:

Historia detektywistyczna Znikający punkt. Czy detektyw Sulea pozbędzie się w końcu głosów ze swojej głowy?

Drugi bunt aniołów – który anioł złamał zasady poborowe wśród ludzkich dusz i co z tego wyniknie?

Grandown, czyli walka, snoby i postapokalipsa.

Droga stwórcy, w której stwórca pozostawił Wodę pod władaniem Alfy, a Omega w końcu się uwolnił.

Oraz cztery krótkie opowiadania:

Cień miłości człowieka do wampirzycy.

Opowieści róży krótkie opowiadanie, z ciekawym morałem

Uszlachetniająca senna „Podróż” człowieka do Boga.

Złotowłosa i miś – baśń o wile rodem z Asgardu.

Wśród wyklętych

Wśród wyklętych

wyrazy wyśmienite
w wódce wypłukane
wielką wegetatywną wojną
wśród wymienionych wojaków
wzbierają wielką wiarą

Cofnij

Poselstwo

Rozdział 13 Poselstwo

Woltomir

Harras i Jon wyruszyli natychmiast. Odległość była niewielka: znad zbocza Mrocznych Gór do stolicy Runam. Jednak Xan dała im oswojonego smoka, by dotarli do króla jak najszybciej.

- Pozwól Jon, że ja będę rozmawiał z królem. Nie ma zbytniego zaufania do waszego gatunku. Grigorij jest królem przesądnym i może trochę ksenofobicznym względem demonów.

Gdy już byli blisko celu posypały się na nich strzały, a konkretnie na smoka. Harras podszedł do lądowania blisko głównej bramy i zaczął krzyczeć do łuczników.

- Ludzie, do poselstwa strzelacie?!

- A coście za jedni co na smoku latacie? – odezwał się strażnik.

- Poselstwo klanu Mrocznych Kruków. Prowadźcie do króla, grozi mu niebezpieczeństwo.

Harras i Jon zsiedli z ranionego smoka i udali się do sali tronowej. Grigorij przywitał ich w towarzystwie czterech strażników. Wyraźnie nie ufał smoczym jeźdźcom.

- Królu. – zaczął Harras.

- Witam poselstwo Kruków. Co chcieliście mi przekazać?

- Duch byłego dowódcy klanu uwolnił się z chęcią dokonania zemsty na tobie, panie. Gromadzi wojska na południe od Runam. Przysłano nas, byśmy cię ochraniali.

- A co może mi grozić w moich murach? – Z chwilą gdy wypowiadał te słowa z ściany wyłonił się niematerialny Agrisho ze sztyletem, cały w dziwnych znakach, podobny do dymowego człowieka, ale zachowujący swoje kształty.

Strażnicy rzucili się na Agrisho, ale ich bronie na nic się nie zdały. Harras zabrał króla i zaczął z nim uciekać. Jego broń też na nic by się zdała. Gdy Agrisho miał już zadać cios w serce króla, Jon Snow z wyciągniętym mieczem przepołowił go na pół. Agrisho rozpłynął się w powietrzu, a sztylet stłukł się pozostawiając po sobie wypalony kamień posadzki. Po resztkach sztyletu nie pozostał nawet ślad.

- To był Agrisho – powiedział Snow.

- Tak, a raczej to co z niego zostało po rytuale Baala. – odpowiedział Harras.

- To wy go znaliście? – Spytał zdziwiony i dyszący król.

- Pochodził z naszego klanu, przynajmniej do momentu, w którym zaginął.

- Dziwne rzeczy się dzieją. Zbiorę armię i ponownie pokonamy Baala. A wy będziecie mi towarzyszyć gdziekolwiek pójdę.

- Niech tak się stanie. – powiedział Harras, a Jon Snow ciężko odetchnął.

Cofnij

Lot

Lot

leć ze mną
trzymaj się mych skrzydeł
mam jeszcze jedną
parę w zapasie

modląc się dasz nam wiatr
tak potrzebny

Cofnij